Film kijken bij Shofukan (7 september 2018)
Vrijdag 7 september 2018
Vanavond gaan we naar Shofukan, een Japans cultureel centrum in de wijk Charlois, om een sneak preview te kijken van het Camera Japan Festival. Met het ov doen we er volgens de routeplanner 45 minuten over en daarom besluiten we door de Maastunnel te wandelen. Dan doen we er nog geen half uur over. Vanaf de andere kant van de Maastunnel is het 5 minuten lopen naar Shofukan. Je vindt Shofukan in een smal straatje tegenover de grote kerk. En dan sta je opeens in een kleine Japanse tuin.
Eenmaal binnen moeten we onze schoenen uit doen. We hebben online onze kaartjes gekocht en we betaalden 16 euro voor film, eten en een drankje. Na het scannen van onze kaartjes krijgen we een bord veganistische curry. Ik neem er een kopje jasmijnthee bij en Christof een Japans biertje. De curry smaakt goed. Als toetje krijgen we een appelmuffin.
Shofukan zit in een oud schoolgebouw uit 1929. Dat is nog goed te zien aan de lage kapstokjes. Elke kapstop heeft een tegeltje met een bloem erop. Daardoor denk ik dat het een kleuterschool was zodat ook de kinderen die nog niet konden lezen wel hun tas terug konden vinden.
Om 20 uur gaan we naar de filmzaal. We zijn met ongeveer 15 mensen. In de zaal is het erg koud. We worden welkom geheten door Alex, de festivaldirecteur van Camera Japan Festival. Hij vertelt dat we zometeen een short movies collection gaan kijken.
We zien de volgende films:
Black and Blue (Inoue Hiroki, 2017, 24 min)
A man walks out into a parking lot to pick up his abandoned wife when a lady suddenly comes to ask for help. Although he is reluctant in the beginning, he eventually decides to help. A story about a woman with a wounded heart who one night meets a lonely man.
Farewell Galaxy (Murakami Hiroshi, 2017, 22 min)
A parent-child duo named “LOSERS” live in a dump. One day they find a cleaning robot that has escaped from a research lab. Will they get their peaceful life back together with an out of control robot and a mysterious organization running after it?
The Ancestor (O’Hara Seiji, 2017, 18 min)
A man wakes up because he hears a voice calling for him. When he opens his eyes, he finds a troubled young man in front of him. The young man says he is his child. He wakes up in 3022, which is 1000 years later. The ancestor is forcibly summoned to give advice to the young man.
The Mayor’s New Clothes (Shintani Hiroyuki, 2018, 21 min)
Ohno jokingly ran for mayor of the town and he actually won. He is invited to a conference organized by the city to announce an official coat by a famous designer. But nobody can see the coat… A remake of “The Emperor’s New Clothes”, which shows how politeness can cover shame, vanity and stupidity.
Novela PICARESCA (Qurata Kenji, 2017 25 min)
Yoko wishes to become the “bad kid” but she is trapped in her little book store. One day, she falls in love with a phrase written by a novelist, and starts to plan a very innocent and mindless crime, which becomes an everyday prank towards a joyful life.
We vonden ‘Black and Blue’ de minste film, omdat het een wat saai verhaal had. We vonden ‘Farewell Galaxy” het leukst, omdat er robots in voorkwamen en omdat het zowel een zielige als grappige animatiefilm was.
Het was een leuke avond en ik denk dat we vaker, als het uitkomt, naar Shofukan gaan om een film te zien.
