Op weg naar New York (7 september 2010)

Het begin

We zijn bij de haven in Belfast. Het schip wordt gebouwd door Harland & Wolff. De rederij White Star Line laat trots weten dat dit het grootste en meest luxueuze passagiersschip zal worden. Maanden later ligt het schip klaar in de haven van Southhampton. Mevr. William Rowe Hocking (geboren Eliza Neads) is 54 jaar en komt uit Cornwall, Engeland. Samen met haar zus, een zoon, twee dochters en twee neven scheept ze in. Ze verblijven in hutten in de tweede klas. Ze is onderweg naar Akron (Ohio) om bij haar zoon George te gaan wonen. Haar tweede man is overleden en ze wil met haar familie in Amerika wonen.

Het vertrek

Eliza is met de trein naar de haven gekomen. Bij het station werd ze uitgezwaaid door het YMCA-koor waar George lid van is geweest. Een feestelijk vertrek!

Richard Norris Williams II is 21 jaar en reist met zijn vader (Charles Duane Williams). Ze zijn in Geneve geweest en vertrekken vanaf Cherbourg met de boot. Ze reizen in de eerste klas. Ze zijn onderweg naar hun huis in Pennsylvania. Richard is een goede tennisspeler en heeft plannen om in een aantal toernooien in Amerika te spelen voordat hij naar Harvard gaat om te studeren.

De boot vertrekt op 10 april 1912, uitgezwaaid door vele mensen. Mensen aan boord zijn blij. De boottocht verloopt goed. De passagiers vermaken zich met wandelen over het dek, lezen, spelletjes spelen. Het eten is goed. De hutten zijn ruim. Het is met recht het meest luxueuze schip dat op de zeeën vaart. Nog een paar dagen en dan komt het schip aan in New York.

Het einde

Het is de avond van zondag 14 april en het is fris buiten. Het lijkt een stuk kouder dan op andere dagen. Mensen blijven binnen en genieten van eten en live muziek. Tegen kwart voor 12 begint het schip raar te bewegen. Het schip gaat scheef hangen. Er breekt paniek uit. Passagiers gaan zo snel mogelijk naar de reddingsschepen. Bemanning roept ‘vrouwen en kinderen eerst!’, maar daar trekt niet iedereen zich wat van aan. Er blijken veel te weinig reddingsboten te zijn.Het orkest blijft doorspelen, niet omdat ze dat willen, maar ze vallen niet onder de ontruimingregels voor bemanning of passagiers. Ze kunnen nergens heen! Mensen springen over boord. Andere schepen zijn gewaarschuwd, maar zijn te ver weg. Tweeënhalf uur later zinkt de Titanic! Zo’n 1500 mensen overleven deze ramp niet.

Conclusie

Met licht, geluid en temperatuur wordt sfeer gecreëerd in deze tentoonstelling. De ruimte over de botsing met de ijsberg is donker en inderdaad ijskoud. In de laatste donkere zaal van de tentoonstelling “Titanitc – The Artefact Xxhibition” hangen passagierslijsten. Hier kun je kijken of de persoon op jouw boarding pass het zinken van de Titanic heeft overleefd. Ik had de boarding pass van Eliza en Christof had de boarding pass van Richard.

Eliza en haar vrouwelijke familieleden hebben het overleefd. Ze reizen verder naar Akron. Richard en zijn vader hebben het ook overleefd en ze reizen door naar hun huis in Pennsylvania.

De boarding pass zorgt ervoor dat je anders naar de tentoonstelling kijkt. Hoe heeft jouw persoon het gehad op de Titanic? In wat voor soort omgeving hebben ze gereisd? Heeft hij/zij het drama overleefd

Een indrukwekkende tentoonstelling, die het aanraden waard is. Ga snel naar Melbourne Museum om deze tentoonstelling te bekijken (t/m 7 november).

affiche Titanic tentoonstelling

Dit affiche komt van de website van Frontier Touring