Op naar de paardenraces (30 oktober 2010)
Zaterdag 30 oktober 2010
Elk jaar in oktober en november is het in Melbourne en omgeving tijd voor Spring Racing Carnival, een verzameling paardenraces. Deze races zijn zowel in kleine dorpjes als in Melbourne zelf. Sommige wedstrijden hebben een paar duizend bezoekers, andere tegen de 100.000 bezoekers (zoals Melbourne cup day & Derby day).
Het leek ons leuk om ook een dagje naar de paardenraces te gaan. Het hoogtepunt van Spring Racing Carnival is Melbourne Cup Day (dit jaar op dinsdag 2 november). Daar wilden we eerst heen, maar Christof had die dag niet vrij. In Melbourne is dit een vrije dag, maar niet in Sydney. Daarom hebben we kaartjes gekocht voor Derby Day, op zaterdag 30 oktober. De weersvoorspellingen waren slecht, erg slecht: veel regen en harde wind.
Mensen die hoorden dat we naar Derby Day gingen vroegen ons wat we gingen aantrekken. Het is traditie om als man een pak te dragen en als vrouw een jurk met een hoed. De voorspellingen hadden het over 16 graden, dus als eigenwijze Nederlanders hebben wij ons gehuld in spijkerbroeken, warme truien, stevige schoenen en een goede regenjas. En dat was maar goed ook.
Toen we vertrokken richting de racebaan begon het te regenen en dat ging het steeds harder doen. Bij het station bij Flemington racecourse stapten we uit en liepen in de stroom mensen naar de ingang. Daarna kwamen we bij een grote overdekte hal waar het ontzettend druk was. Het lawaai van honderden mensen gonsde door de hal. Deze mensen hadden net als wij een kaartje voor toegang tot het veld en niet voor een tribune. Die kaartjes zijn erg duur en kosten zo meer dan 100 euro. Dat vonden wij niet zo nodig.
We hebben ons door de mensenmassa heen geworsteld om bij de baan te gaan kijken. Na nog geen 10 minuten buiten lopen waren we volledig doorweekt. En blij dat we onze regenjassen aanhadden. We werden wel vreemd aangekeken, maar dat vonden we niet erg. We hebben nog het staartje van de race van 2 uur gezien.
Ik kan me voorstellen dat het op een mooie lentedag hier ontzettend gezellig kan zijn. Er zaten wat mensen op een picknickkleed onder een groot stuk plastic te doen alsof het droog was. We hebben wat rondgelopen en foto’s gemaakt. Daarna snel schuilen in de grote overdekte hal. We hebben een lekker warme hot dog gegeten en vooral mensen gekeken. Veel doorweekte mensen in hun mooie kleren en goede schoenen. Het ziet er niet uit!
Voor de volgende race, de belangrijkste van de dag, om 14.55 uur, zijn we weer naar buiten gegaan. Het was niet zo druk langs de baan, dus we konden een goed plekje uitkiezen om foto’s te maken. De paarden leggen in deze race een afstand van 2500 meter af en doen daar minder dan 3 minuten over. De wedstrijd werd gewonnen door Lion Tamer uit Nieuw-Zeeland. Fascinerend om zo’n race te zien. De zestien paarden maken ongelooflijk veel lawaai als ze komen langsdenderen.
Na deze race waarbij we nog natter waren geworden dan we al waren zijn we snel weer op de trein gestapt. Drie kwartier later waren we thuis en konden we droge kleren aantrekken. We waren letterlijk tot op onze huid doorweekt. En dat al voor de tweede zaterdag achter elkaar. Niet echt leuk. De rest van de dag hebben we spelletjes gespeeld. Lekker relaxen!
Ik denk dat we volgend jaar maar weer een dagje moeten gaan, maar dan met mooi weer, een picknickmand en een groep mensen. Dan kan het erg gezellig worden.