Dag van de oversteken (22 juni 2011)

Woensdag 22 juni 2011

Vandaag zijn we begonnen aan de meest uitdagende dag van de Gibb River Road. Er zitten namelijk de Durack en de Pentecost rivieren tussen ons en de laatste stop bij El Questro. Bij Ellenbrae station hebben we extra informatie van de ervaringsdeskundigen ingewonnen m.b.t. de toestand van deze rivieren.

De officiele informatie geeft beide rivieren nog steeds 45cm diep. Volgens een van de eigenaren van Ellenbrae – de vriendelijke Jason met een grote grijze baard, een waarschijnlijk permanente hoed, en stofhoezen over zijn werkschoenen – is de Durack maar 25-30 centimeter diep. Dit werd tijdens het delen van een kampvuur met onze buren – Ray en Morra – bevestigd. Blijkbaar is er een lading stenen in de oversteek aangebracht om mogelijk te maken dat vrachtwagens door de Durack kunnen. Dit is vanwege de commerciele belangen, zowel voor het tourisme zodat er meer mensen de oversteek aan kunnen en voor het vervoer van vee naar de markt.

Volgens Jason was de Pentecost was een stukje dieper maar veel preciezer werd hij niet. Ook kon hij niet aangegeven wanneer het laag tij is. De Pentecost staat namelijk onder invloed van de getijden en is dus variabel qua diepte. Het beste konden we er maar naartoe rijden en dan een minuutje ofzo wachten om te kijken hoe anderen erover heen gaan. Dan konden we wel zien hoe diep het was en wat de beste route zou zijn. Van Ray kregen we nog wat meer inzicht, namelijk dat de rivier eigenlijk 2 oversteken na elkaar is. Een diep stuk en een minder diep stuk. Ook kregen we wat adviezen m.b.t. waar erin te rijden. Beiden gaven aan dat de bedding voorzien is van “good rock”.

Daarnaast was er ook een vriendelijke oude man die dezelde auto heeft als wij en de rivieren ongeschonden is overgekomen. Al waren zijn indicaties van de diepte eerder een meter dan een halve meter… hij is er tenslotte over gekomen zonder een snorkel dus het zou moeten kunnen.

Na een zeer koude nacht, zijn we op tijd opgestaan en hebben we onze voorbereidingen gedaan voor deze dag. Uiteraard na het ontbijt. Om het zwaartepunt van de auto te verlagen hebben we het meeste water van het dak gehaald en 1 van onze jerry cans in de tank gegoten. Mochten we vast komen te zitten in een rivier dan hebben we tenminste 20 liter water, genoeg diesel om de radio een tijdje te laten spelen en wat drop tegen de honger ;-). De Durack bevat mogelijk salties (zoutwater crocodillen) en de Pentecost heeft ze zeker. Ondanks dat er allerlei dodelijk dieren en insecten zijn in Australie zijn de salties, naast de great white (shark), de enige dieren waarvoor ze echt bang zijn.

Rond een uur of 9:00 zijn we vertrokken van Ellenbrae Station richting El Questro (of ELQ). Na ongeveer 15 kilometer en een aantal kleine oversteken, ter oefening, kwamen we bij de Durack. Daar kwamen we een paar motorrijders tegen die net overgestoken waren. Zij bevestigden de informatie van Jason en Ray. Een paar minuten later kwam er een auto van de andere kant die na een tijdje kijken naar de overkant wilde. Het water kwam inderdaad niet erg hoog, maar ja onze auto is een van de laagste auto’s die op dit moment op de Gibb rondrijdt, dus zijn we maar ingestapt, de auto in low gear 4×4, in de 1e versnelling gezet en de voet van de rem gehaald om richting de rivier te gaan… Het water in rijden gaat prima en we hobbelen rustig over de stenen naar de de overkant. Het water is inderdaad een stuk lager dan de 45 centimeter die officieel wordt aangegeven en komt dus niet erg hoog tegen de auto aan… we houden de voetjes lekker droog en we bereiken zonder problemen de overkant. Dat ging lekker, nu nog de Pentecost…

De Pentecost ligt ruim 100 kilometer verderop en het is dus een tijdje rijden over dirt road. Het is stoffig maar de omgeving is prachtig. Er zijn zeer mooie heuvels te zien… Boven op een van de heuvels, zo’n 10 kilometer voor de Pentacost is een mooie plek om te stoppen en van het uitzicht te genieten. Naast de mogelijkheid om foto’s te maken, is er hier een zeer goede mobiele telefoon- en mobiel internetverbinding. Ook is de Pentecost goed te zien. De rivier is op sommige plekken zeer breed… we zullen over een kwartiertje wel zien hoe de rivier ervoor staat.

Vlak voordat we bij de rivier aankomen zien we een paar lifters die de andere kant op willen. Ze zullen wel overgezet zijn door een auto, of zullen ze de rivier lopend overgestoken zijn? Op dit moment zijn we daar niet zo in geïnteresseerd… We moeten zelf nog naar de overkant. Onderaan de heuvel aangekomen zetten we de auto aan de kant om te kijken hoe diep de rivier is en om te kijken hoe een ander oversteekt… het zou tenslotte maar een minuutje ofzo moeten duren voordat er iemand oversteekt. 5 minuten gaan voorbij… geen auto. 10 minuten, 20 minuten gaan voorbij en nog steeds geen auto. In deze tijd bekijken we uitgebreid de rivier en komen tot de conclusie dat het waarschijnlijk redelijk laag tij is… het lijkt erop dat het niet erg hoog staat maar ja het is moeilijk om het tweede deel te zien aangezien de rivier erg breed is. Geen saltie te zien… wel allerlei vogels die het water in durven.

Na een tijdje komt er aan de overkant een auto aan die misschien heeft gevist langs de oever. Het lijkt er even op dat deze de oversteek gaat maken maar nee hij parkeert zijn auto om zijn banden op te pompen en gaat de andere kant op. Een paar minuten later komt er een serieuze 4×4, Land Rover Defender, aan met een grote snorkel. Hij zet zijn auto even aan de kant, en we denken die steekt over een paar minuten wel over nadat hij even gekeken heeft… tot onze verbazing maakt hij na meerdere minuten geen aanstalten… hmmm

Nog een paar minuten later komt er nog een Toyota Landcruiser vanaf de oever. Deze auto praat even met de Land Rover en gaat met zijn 4×4 vouwwagen naar de overkant. Het eerste stuk ziet er goed uit voor ons. Het water komt bij zijn auto net boven de assen dus dat moet lukken. Het tweede deel is een stuk minder diep. Dus dat moet lukken… We maken ons op om in te stappen… De auto die net is overstoken draait zich om en komt naast ons staan: “Ik moest even de modder van mijn auto afwassen”… en hij gaat weer terug naar de overkant… en ja hij heeft een snorkel dus hij hoeft zich nergens druk om te maken.

We stappen dus in en beginnen aan de overtocht. Opnieuw gaat het erin rijden prima. We rijden een beetje aan de rechterkant, want daar zit de luchtinlaat. Het eerste stuk gaat prima, het is een beetje hobbelig. Het tweede deel is inderdaad een stuk dieper… Het water komt een stuk hoger dus nog rustiger aan. Gewoon door hobbelen en na een minuutje ofzo bereiken we de overkant.

Aan de andere oever blijven we nog even op de helling staan om het meegenomen water weg te laten lopen, als er een auto aankomt rijden. De bestuurder vraagt: “Was it fun?” en zonder het antwoord af te wachten komt de vraag of we onze voetjes droog hebben gehouden. We kijken voor de zekerheid naar onze voeten en ja het is nog steeds droog dus antwoorden we met “hij is niet stofdicht maar wel waterdicht”.

De Land Rover heeft nog steeds geen behoefte om over te steken…