Donderdag 18 juli 2013
De volgende dag gaan we het eiland verkennen. Vanuit de camping rijden we naar Castlebay, het hoofddorp van Barra. Op Barra wonen zo’n 1200 mensen. We rijden verder naar het zuiden, naar het eilandje Vatersay. Dit eiland is verbonden met Barra door een brug. Op het smalste punt van het schiereiland hebben we de auto geparkeerd. Vanaf de auto zijn we naar het strand gelopen, een mooi wit strand met helder blauw water. Erg mooi! En heerlijk om even op het strand te genieten van het zonnetje.




We lopen terug richting de auto, steken de straat over en lopen naar het strand aan de andere kant van het eiland. Hier zijn meer rotsblokken, maar verder ook dat mooie heldere water. Er zijn wat mensen in wetsuit aan het zwemmen en ze hebben een hond bij zich. Die vindt het zo te zien erg leuk in de golven en springt tegen de golven in…



We rijden verder over het eiland en komen langs een vliegtuigwrak en gedenksteen.


Terug naar het hoofdeiland en verder met ons rondje kloksgewijs over Barra. In het noordoosten komen we bij een vliegveld. Op zich niet zo raar, maar de start- en landingsbaan is het strand. Als wij hier aan komen rijden zien we bussen en mensen langs de kant staan. Er staat een vliegtuigje op het strand en wij nemen aan dat dit vliegtuigje zo zal vertrekken. De auto parkeren dus. Na een paar minuten begint het vliegtuigje met taxien. Het vliegtuigje verdwijnt achter een duin en komt even later al opstijgend langs. Grappig om te zien!



Weer terug in Castlebay gaan we naar het terras van Hebridean Toffee, waar we thee drinken en proeven van de heerlijke fondant. Later, als we genoten hebben van het uitzicht op het kasteel en het zonnetje, kopen we fondant om mee te nemen en een Door Mouse. Dit is een deurstopper in de vorm van een muis, gemaakt van Harris Tweed. Hij ziet er schattig uit. We noemen hem ‘Mouse MacNeill’, naar de clan die hier de baas was.

Vanuit Barra nemen we vandaag de boot naar het kleine eilandje Eriskay (eiland 9). De overtocht duurt 40 minuten. Het is heerlijk zonnig en twee zwarte honden zoeken bij Christofs voeten schaduw. Wat een leuk gezicht!


Na aankomst in Eriskay rijden we via een brug naar South Uist (eiland 10). Vanuit de auto zien we zeehonden liggen. Eriskay is zo klein dat er zelfs geen campings zijn. Vlakbij de brug ligt de camping. Het zonnetje schijnt als we de tent opzetten. Ik kruip de tent in met de matjes en slaapzakken en als ik daar enkele minuten weer uit kom is het helemaal mistig geworden. Dat ging ontzettend snel!