Vakantie naar Taiwan: onderweg (9 t/m 10 mei 2014)
Vrijdag 9 mei & zaterdag 10 mei 2014
We zijn met de trein naar Schiphol gereisd. Zoals gewoonlijk waren we ruim op tijd op het vliegveld. Gelukkig konden we de bagage alvast inchecken. Niet dat we veel bij ons hebben: onze grote rugzak weegt zo’n 16 kilo, daarnaast hebben we een kleine rugzak en een schoudertas als handbagage. En toch zullen we vast weer thuiskomen met kleren die we niet aangehad hebben.
Tijd om rond te slenteren dan maar. Op Schiphol is zelfs een bibliotheek. De bibliotheek is op buitenlandse reizigers gericht en er staan allerlei vertalingen van boeken van Nederlandse schrijvers. We hebben niet uitgebreid rondgekeken, maar we zagen wel de Duitse vertaling van Torenhoog en mijlenbreed van Tonke Dragt. Verder hebben ze hier lekkere stoelen, tafels om aan te werken en stopcontacten. Helaas deden de stopcontacten bij de lekkere stoelen het niet toen wij daar even de iPhones wilden opladen.
Onze vlucht vertrok al met vertraging, maar dat wordt op zo’n lange afstand meestal wel weer goed gemaakt. Ik heb onderweg Soof gekeken en dat was wel een vermakelijke film.
Een feelgoodfilm ‘naar de columns van Sylvia Witteman’. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Geen losse verzameling anekdotes, maar een fictief verhaal over een vrouw van rond de veertig, dat vooral de sfeer van Wittemans stukjes ademt. Soof is gelukkig met man, kids en baan als zelfstandig cateraar, maar heeft steeds meer last van is-dit-alles-gevoelens. Wat tot de nodige tragikomische (relatie)verwikkelingen leidt. Soof is vaak komisch en herkenbaar, soms ontroerend en soms ook vervelend karikaturaal. (omschrijving op de website van cinema.nl)
‘s Middags kwamen we op het vliegveld van Taipei aan. Even wachten op de bagage en dan op naar de pinautomaat om geld te pinnen. En die weigerde ons geld te geven… Het duurde even voordat we wisten waarom. Sinds dit jaar (of vorig jaar) hebben banken standaard de werelddekking voor bankpasjes uitgezet omdat er meer kans op fraude was. Dat is helemaal niet erg, maar dan moet je er dus wel aan denken dat je die werelddekking aan zet voordat je buiten Europa op reis gaat. Wij hadden daar dus totaal niet aan gedacht. Gelukkig kon het pasje van Mathilde gemakkelijk via de app van ING aangezet worden, maar het duurt 24 uur voordat de pas actief is. Dan maar pinnen met de creditcard. We hebben echt geld nodig, want anders kunnen we niet met de bus naar de stad en kunnen we niet eten vanavond.
Op het vliegveld hebben we nog een sim-kaart gekocht waarmee we een maand lang onbeperkt kunnen internetten en een Taiwanees telefoonnummer hebben, voor maar 25 euro. Erg handig!
Vanaf het vliegveld nemen we de bus naar het centrum van Taipei. De bus doet er ongeveer een uur over. Vanaf het station, waar de bus stopt, nemen we een taxi naar ons hotel. We zijn er! Eerst maar eens douchen en uitrusten. Later wandelen we wat rond in de buurt van het hotel en gaan we eten bij een Japans restaurant. Heerlijk zo’n grote kom noedels met loempia’s en gefrituurde kip.
[tekst_bol url=”https://partnerprogramma.bol.com/click/click?p=1&t=url&s=43247&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fp%2Frough-guide-taiwan%2F9200000038730816&name=roughguidetaiwan”]