Olifanten en jungle (1 t/m 6 september 2011)

Donderdag 1 september 2011

Vanuit Bali zijn we naar Medan gevlogen. We hebben hier een nachtje in een hotel geslapen voordat we de volgende morgen op weg zijn gegaan naar Tangkahan.

 

Vrijdag 2 september 2011

Vanaf het hotel hebben we ons met een becak (soort rikshaw) naar het busstation laten brengen. De bus naar Tangkahan vertrok rond half 11. We hebben op het station bij twee mannen kaartjes gekocht voor 140.000 indonesische rupiah twee kaartjes gekocht (circa 14 euro). Later komen we er achter dat we opgelicht zijn en dat de prijs 40.000 indonesische rupiah is (circa 4 euro). Ach ja, wij beschouwen het maar als leergeld en zijn blij dat het maar om een klein bedrag gaat….

De bus naar Tangkahan is een oude bus. Sommige ramen missen een stuk glas en de bekleding van de banken is wat stuk. De bus zit al snel volledig vol en op een gegeven moment moeten mensen zelfs in het gangpad staan. In Medan stappen er onderweg regelmatig mensen in die wat willen verkopen, zoals flesjes water, gekookte kwarteleitjes met sambal, zakjes kroepoek.

De busreis duurt uiteindelijk 4,5 uur (over een afstand van ruim 100 km). De weg komt langs rubberplantages en plantages vol met palmbomen voor palmolie. De laatste 30 kilometer ofzo gaat over onverharde weg met gaten vol regenwater. De bus schudt alle kanten op, maar sinds onze reis door Australië zijn we daar helemaal aan gewend….

In Tangkahan aangekomen blijkt dat de bus de laatste twee kilometer naar het dorp vandaag niet rijdt. Het suikerfeest (Idul Fitri) is inmiddels bezig en er zijn blijkbaar honderden bezoekers in het dorp waardoor er geen plaats is voor de bus om te draaien. We moeten dus lopen en dat valt best tegen met een zware rugzak en een temperatuur boven de 30 graden. In het dorp blijken we door het toeristeninformatiecentrum te moeten. Hier moeten we ons registreren en wordt ons de weg gewezen naar ons hotel, Jungle Lodge. We moeten de rivier over, waar vanwege Idul Fitri een tijdelijke bamboebrug is gebouwd. Normaal gesproken moet je met een bootje naar de overkant. In en om het water is het gigantisch druk. Er wordt volop naar ons gekeken en mensen zetten ons op de foto.

Halverwege de brug worden we opgewacht door iemand van de lodge. Hij helpt met het dragen van onze bagage en wijst de weg. Aan de andere kant van de rivier moeten we een heuvel omhoogklimmen en dat valt best tegen (steile traptreden!). Bij de lodge krijgen we een welkomstdrankje en daarna worden we naar onze kamer gebracht. De kamer heeft een tweepersoonsbed met klamboe, een wc, een koudwaterdouche en een groot terras met twee hangmatten. Nouja, de helft van het terras (en 1 hangmat) is eigenlijk van de kamer naast ons, maar die is op dit moment leeg. Vanaf het terras hebben we uitzicht op de rivier in het dal beneden.

De rest van de dag en de volgende dag genieten we van het uitzicht en lezen in de hangmat. Het is bij de rivier nog steeds erg druk met plaatselijke toeristen. Er wordt volop gezwommen en plezier gemaakt, en iedereen doet dat met al zijn kleren aan. In Europa zou iedereen in zwemkleren zijn…

 

Zondag 4 september 2011

Na het ontbijt gaan we de bamboebrug over en rijden we naar het olifantenrehabilitatiecentrum. Hier worden olifanten herplaatst, die dorpen in Sumatra lastig vallen. De olifanten worden nu gebruikt om patrouilles door Gunung Leuser National Park te doen om illegale boomhakkers op te sporen. Daarnaast kunnen mensen de olifanten wassen en trektochten met de olifanten doen. Wij beginnen onze dag met het wassen van olifanten. In het centrum zijn 7 volwassenen olifanten en 2 kleintjes. Deze twee zijn 11 en 9 maanden oud en zijn nog best klein, zeker vergeleken met hun moeders.

Het wassen van onze olifant is leuk. Ze ligt op haar zij in het water en wij hebben allebei een borstel waarmee we hard over haar huid wrijven. Ze blijft lekker relaxt liggen. Op een gegeven moment ga ik per ongeluk op haar oor staan, maar ook daar wordt ze niet boos van. Gelukkig maar!

Na het wassen gaan de olifanten in een kolonne weer terug naar het centrum. Daar worden een aantal olifanten gezadeld. Naast ons zijn er nog vier toeristen die een tochtje van een uur met de olifanten gaan maken. Het begin is even wennen, want je zwaait nogal heen en weer op de olifant. De tocht gaat eerst naar de rivier waar we net de olifanten gewassen hebben. Dan steken we de rivier over en gaan de jungle in. Het pad is nogal modderig, want de afgelopen twee weken regent het blijkbaar elke avond een uurtje of twee. De olifanten lopen bedachtzaam en zetten hun poten goed neer. Het is geen tochtje door een vlak landschap, maar het gaat nogal op en neer. Er zijn momenten dat het voelt alsof we van de olifant gaan afglijden. Volgens onze gids is het nog nooit gebeurd dat er een toerist van de olifant is gevallen. Laten wij dan maar niet de eersten zijn… Onze olifant plukt onderweg af en toe wat bladeren of vruchten van de bomen om op te eten. Na een uurtje komen we bij de rivier vlakbij de lodge. Hier worden door lokale toeristen direct foto’s van ons gemaakt… Na dit tochtje door de jungle genieten we van een heerlijk flesje cola op het terras van onze lodge.

 

Maandag 5 september 2011

De volgende dag, onze laatste dag in Tangkahan, gaat Christof een jungle trek maken. Voor mij is een tocht van 3 uur veel te zwaar, dus ik lig de hele dag in de hangmat te lezen. Ook leuk!

 

Dinsdag 6 september 2011

En de dag daarna gaan we met de bus weer terug naar Medan. De tocht duurt nu 4 uur en de bus is iets rustiger dan op de heenweg. In Medan hebben we een overnachting in een luxe hotel en het is ongelooflijk lekker om onder een warme douche te staan.

 

Het was erg leuk om een paar dagen in de jungle te zijn geweest en vooral het wassen van de olifanten en de olifantentocht was geweldig. Olifanten zijn ontzettend mooie dieren!

 

 

[tekst_bol url=”https://partnerprogramma.bol.com/click/click?p=1&t=url&s=43247&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fp%2Flonely-planet-indonesia%2F9200000050153968&name=lonelyplanetindonesia”]